spraak- en taalontwikkeling
Het lijkt wel alsof het vanzelf gaat: leren praten. Toch maakt een kind een grote ontwikkeling door, voordat het als ongeveer zesjarige kan “praten als Brugman”.
Een baby spreekt nog niet, maar communiceert met ons door lichaamstaal, oogcontact, lachen en huilen. Het heeft de behoefte om te communiceren. Volwassenen passen zich als vanzelfsprekend aan. Sleutelwoord hierbij is: interactie. In de dagelijkse interactie maakt ook de ouder oogcontact, luistert, imiteert, reageert op het kind, praat, knuffelt en interpreteert gedragingen. Zo ontwikkelen zowel het taalbegrip als de taalproductie en de spraak.
https://www.youtube.com/watch?v=uH2IMeY8Jrc
Als de spraak- en taalontwikkeling bij een kind niet op de normale manier verloopt, is het moeilijker hier mee om te gaan en is de begeleiding van een logopedist raadzaam.
De logopedist kijkt hoe ver de ontwikkeling is en wat mogelijk beïnvloedende factoren zijn van de verstoorde of vertraagde spraak- en/of taalontwikkeling. Zij geeft adviezen en begeleiding aan de ouders en andere betrokkenen, bijvoorbeeld de peuterspeelzaalleidster. Zo nodig krijgt het kind zelf therapie. Indien gewenst, is er overleg met andere disciplines, denk aan de huisarts, consultatiebureau-arts, kinderfysiotherapeut, leerkracht, psycholoog.
Als er geen duidelijke oorzaak te vinden is voor de vertraagde of verstoorde ontwikkeling van spraak en taal wordt de stoornis een primaire stoornis genoemd. We spreken dan van een TOS: Taalontwikkelingsstoornis.
Ook bij meertalige kinderen kan er sprake zijn van een TOS. De meertalige opvoeding is hier geen oorzaak van. In de diagnostiek wordt goed gekeken of er alleen een achterstand is in het Nederlands of ook in de andere taal/talen die het kind spreekt.
Bij een stoornis in de articulatie kan er sprake zijn van een verbale ontwikkelingsdyspraxie. Als kinderen niet op de traditionele behandelmethoden reageren, die voornamelijk gebaseerd zijn op auditieve en visuele input, wordt er in de praktijk gebruik gemaakt van de methode PROMPT, zie ook www.promptinstitute.com.
Soms is er een onderliggende oorzaak en is het spraak- en taalprobleem een secundaire stoornis.
Denk bijvoorbeeld aan:
– slechthorendheid of doofheid. Ik heb veel ervaring met slechthorende kinderen én volwassenen;
– lichamelijke handicap. Ik heb de NDT cursus gevolgd: Neurologic Development Treatment(Bobath);
– verstandelijke handicap,
– contactstoornissen, zoals autisme spectrum stoornis,
– schisis (“hazelip”). In de loop van de jaren heb ik al vele kinderen en volwassenen met een schisis begeleid.
Meer informatie en tips hoe u de taalontwikkeling kunt stimuleren vindt u op www.kindentaal.nlOok in het tabblad “Wat is logopedie” vindt u meer informatie over spraak en taal.